Το βορειότερο κομμάτι της όμορφης Ναυπακτίας, δυσπρόσιτο, άγονο με δαιδαλώδεις κορυφογραμμές και βαθιές χαράδρες. Αρχίζει εκεί που τελειώνει η Πίνδος και οριοθετείται ανατολικά από τα Βαρδούσια, βόρεια από την Οξυά, βορειοδυτικά από το Παναιτωλικό και νότια από τον Κορινθιακό κόλπο.

Για την ονομασία Κράβαρα υπάρχουν πολλές εκδοχές. Μερικοί υποστηρίζουν ότι προέρχεται από τη Σλαβική λέξη Κράβαρι, που σημαίνει γελαδότοπος. Ο τόπος όμως δεν είναι κατάλληλος για διατροφή αγελάδων, ούτε το όνομα Κράβαρα αναφέρεται στην ιστορία μετά την επιδρομή Σλάβων επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ούτε επί Τουρκοκρατίας. Μία άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι τα Κράβαρα είναι παραφθορά της λέξης "Κράκουρα" που σημαίνει κακοτράχαλες πλαγιές.

Άλλοι ισχυρίζονται ότι το όνομα το πήρε από τους κατοίκους της. Αυτοί ήταν εξαίρετοι πολεμιστές και στις συγκρούσεις τους με τους Τούρκους φώναζαν μεταξύ τους: «στην κάρα βαρείτε», οπότε μετά τη συγκοπή του α της λέξης κάρα το «Κάρα βαρείτε» έγινε «Κραβαρίται». Υπάρχουν και άλλες εκδοχές, όπως ότι το Κράβαρα είναι παραφθορά της λέξης «Ακρώρειαι» (βουνοκορφές) σε «Κράκουρα» και στη συνέχεια Κράβαρα. Πάντως, το όνομα Κράβαρα και κραβαρίτης, που τείνει να εξαφανιστεί, πρέπει να θεωρείται τίτλος τιμής και ιστορικής μνήμης.